Altmış dokuz âyetten meydana gelen ve Kur’ân-ı Kerîm’in yirmi dokuzuncu sûresi olan Ankebût suresi, Mekke devrinde nâzil olmuştur. Sûre, "örümcek" anlamına gelen ismini kırk birinci âyette geçen "ankebût" kelimesinden almıştır ki, bu âyette Allah’tan başkasına güvenenlerin durumu, ördüğü ağa güvenen örümceğin haline benzetilmiş ve ağdan ibaret olan örümcek evinin evlerin en çürüğü olduğu açıklanmıştır.